Boy Padyak: Manong saan po tayo?
Mr. Padyak: Sa Malacanang
Mr. Padyak: Anong bang pangarap mo?
Boy Padyak: Gusto ko sanang makapag-aral kaso hindi kaya ni Inay at Itay.
Mr. Padyak: Anak, itabi mo.
Boy Padyak: Bakit po?
Mr. Padyak: Lagpas na tayo.
Bumama si Mr. Padyak sa palengke at nag-usisa sa mga taong may problema sa buhay.
Tandang Padyak: Marami nang nagpunta rito pero ikaw lang ang tumigil at nakinig, anak sana hindi ka magbago.
Manang Padyak: Oo nga, madalas kaming magkasakit pero wala kaming pambiling gamot, ikaw lang ang makakatulong sa amin.
Neneng Padyak: Hindi niya tayo pababayaan!
Barangay Padyak: Oo nga!
Sumakay muli si Mr. Padyak, at siya na ang nagmaneho.
Batang Padyak: Saan po tayo pupunta?
Mr. Padyak: Aatras na tayo, may bago ka kasing pasahero
Barangay Padyak: Whaa....bakit mo kami pinabayaan!
Wednesday, September 2, 2009
Padyak
Posted by Nathan at 6:51 AM
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment