Ikaw ( Tulang Alay kay Matet)

Ang tulang ito ay nilikha ng aking kapuwa manunulat na si Bobosijuan Hindi siya pinapansin ng minamahal niyang babae kaya dinaan niya na lang sa TULA para iparamdam ang kanyang pagmamahal.


Hindi ang iyong pagtanggap ang tanging
nakakapagpangiti sa aking puso.
Kundi ang paglisan ng poot sa iyong dibdib-
ng aking bitiwan ang nais.
Hindi mo man kaya akong silungan
ng iyong pag-ibig.
Ngunit ang iyong pagdama ay sapat
upang hindi mabasa.

Mahal kita sa hibla ng iyong buhok,
hanggang sa iyong talampakan.

Minamahal ko ang bawat ngiti ng iyong labi,
Minamahal ko ang mapupungay mong mga mata.
Minamahal ko ang iyong daliring minsang
dumampi sa ulo.
Minamahal ko ang iyong mumunting mga braso.
Mahal ko ang iyong buong pagkatao.

Mahirap tanggalin ang aking hiling
At alam ko naman na sa hangin lang din maipaparating.
Gusto ko lamang na mailabas itong naidarama.
Kahit pa na walang nakahimlay na pag-asa.

Ikaw ang batis upang magpatuloy
itong aking bangka sa paglalakbay.
Ikaw itong hanging bumubulang sa-
Bawat salitang isinulat.
Ikaw ang musika ng mga dahong naghahalikan.
Ikaw ang imahe ng larawan na sa puso'y
matagal nang nakaguhit.

Hindi iyong pagtatanggap
ang aking nais iparating.
hindi ang pagpapasilong
ang aking nais damhin.

Kundi ang pananatili mo sa pagiging IKAW.