Takusa

Maaliwalas ang gising ni Boknoy.

Agad syang pumunta sa kusina at nagtimpla ng kape. Pagtapos magtimpla ay umupo sya sa mesa at napansin ang isang libro na nakapatong sa bangko. Pag-angat nya ng libro ay biglang lumipad ang isang papel. Mabilis nya itong nasalo nang kanyang kaliwang kamay. Nilapag sa mesa at binasa.

Mahal kong Pindang,

Mula nang makilala kita

ay bumilis ang tibok ng

aking puso. Ikaw ang

aking hininga sa umaga,

ikaw ang aking ilaw sa

nanlalabo kong mata

at gabay sa aking

pagsakay.

Nagmamahal,

Boknoynoy

Sakto namang bumaba ng hagdanan si Boynoynoy. Humagibis na nilapitan ito ng ama. Tinapat ang tenga sa dibdib ng anak at pinakinggan ang tibok ng puso. Sinunod nitong suriin ang mga mata ng anak. Pagkatapos ay sinalat ang talampakan.

"Tay, tay...teka lang. Bakit ba kayo nagkakaganyan?" pagtatakang tanong ng anak.

"Akala ko kasi masama ang pakiramdam mo eh," pag-aalala nya.

" Alam mo tay, nakita ko na ata ang babaeng pakakasalan ko," nakangiting sambit nito.

Napalunok si Boknoy. Pero nilakasan nya ang kanyang loob.

"Anak, ano ba ang hitsura nya ha?"

"Naku tay, kamukhang-kamukha sya ni nanay, at kasing-ugali pa nya!"

Bigla itong nanlambot at nahirapang huminga.

"Tay, ayos ka lang ba?"

"Hay naku anak! Kung ayaw mong pahirapan ang sarili mo, mas mabuti pang humanap ka na lang ng ibang babae. Para hindi ka maging tagalaba, tagaluto, tagalinis ng bahay, plantsadoro, tagapakain ng mga alaga nating baboy at higit sa lahat ay magulpi. Humanap ka nalang ng iba 'whag lang kamukha at katulad ng ugali ng nanay mo."

"Boknoy, nasan ka!!" sigaw ni Boknay.


Mabilis nitong tinungo ang kusina at nagtimpla ng kape at nagkukumahog na iniabot sa asawa.